એવું કહેવાય છે કે જે કંઈ થાય છે તે સારા માટે જ થાય છે. ભરૂચની રહેવાસી ભૂમિ ચૌહાણની વાર્તા આ કહેવતને સાચી સાબિત કરે છે. ગુરુવાર, ૧૨ જૂન, ૨૦૨૫ ના રોજ, અમદાવાદથી લંડનના ગેટવિક એરપોર્ટ જતી એર ઇન્ડિયાની ફ્લાઇટ AI-૧૭૧, ટેકઓફ થયાના થોડી મિનિટો પછી મેઘની નગર નજીક ગીચ વસ્તીવાળા વિસ્તારમાં ક્રેશ થઈ ગઈ. આ ભયાનક અકસ્માતમાં ૨૪૨ મુસાફરો અને ક્રૂ સભ્યોમાંથી ૨૪૧ લોકોના મોત થયા હતા, પરંતુ ભૂમિ ચૌહાણનું નસીબ તેમને સાથ આપતું હતું. માત્ર ૧૦ મિનિટના વિલંબને કારણે તેઓ આ ફ્લાઇટ ચૂકી ગયા, અને આ વિલંબ તેમના જીવનનો સૌથી મોટો ‘વરદાન’ બની ગયો.
લંડનમાં રહેતા તેમના પતિ પાસે જઈ રહેલી ભૂમિ ચૌહાણ ગુરુવારે સવારે ભરૂચથી સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલ આંતરરાષ્ટ્રીય એરપોર્ટ જવા રવાના થઈ. પરંતુ અમદાવાદ શહેરના ભારે ટ્રાફિકે તેમનો રસ્તો રોકી દીધો. તેઓ ચેક-ઇન ગેટ પર માત્ર ૧૦ મિનિટ મોડી પહોંચી, જેના કારણે તેમને ચઢવાની મંજૂરી આપવામાં આવી નહીં. ભૂમિએ કહ્યું, “મેં ખૂબ પ્રયાસ કર્યો, પરંતુ એરપોર્ટ સ્ટાફે કહ્યું કે વિલંબને કારણે મને ફ્લાઇટમાં ચઢવાની મંજૂરી આપી શકાતી નથી. હું થોડી નિરાશ થઈને પાછી ફરી.”
‘મારું શરીર ધ્રૂજતું હતું’
જ્યારે ભૂમિને આ અકસ્માતના સમાચાર મળ્યા, ત્યારે તે સ્તબ્ધ થઈ ગઈ. તેણીએ કહ્યું કે ‘ગણપતિ બાપ્પાએ તેને બચાવી.’ ભૂમિ ચૌહાણે કહ્યું હું ચેક-ઇન ગેટ પર 10 મિનિટ મોડી પહોંચી, પરંતુ તેઓએ મને જવા દીધી નહીં, જેના કારણે મારે પાછા ફરવું પડ્યું. શહેરમાં ટ્રાફિકને કારણે અમને મોડું થયું. જ્યારે મને ખબર પડી કે ફ્લાઇટ ક્રેશ થઈ ગઈ છે, ત્યારે હું સંપૂર્ણપણે આઘાત પામી ગઈ. હું મારી દેવી માતાનો આભાર માનું છું કે હું બચી ગઈ, પરંતુ આ ઘટના ખૂબ જ ભયાનક છે.” તેણીએ આગળ કહ્યું, “મને લાગે છે કે તે ગણપતિ બાપ્પાની કૃપા હતી કે હું તે ફ્લાઇટમાં નહોતી. હું ભગવાનનો આભાર માનું છું.”
